Hier in het land heerst de wet, dat je voor de aansluiting aan het verzorgingssysteem net zoveel certificaten en dokumenten nodig hebt, als voor de aanschaffing of huur van het onroerend goed zelf. Buiten een koop- of huurcontract, een inschrijvingsbewijs van de gemeente, een NIE-nummer en een paspoort, ook een “Cedula de habitabilidad”; een bewoonbaar-verklaring van het object, en de zog. “bulletins”; certificaten van erkende installatiebedrijven die bevestigen dat de technische installaties aan de huidige wetgeving voldoen. De “Cedula de habitabilidad” kan alleen door een toegelaten architekt afgegeven worden en heeft een maximale geldigheidsduur van 15 jaar; maar moet principieel bij iedere nieuwe verhuur, grote renovatie of verkoop opnieuw aangevraagd en ingediend worden.

Omdat hier in het verleden heel flexibel mee werd omgegaan, en er nauwelijks gecontroleerd werd, lopen veel verzorgingscontracten nog op naam van vorige-, en veelal overleden eigenaars van het onroerend goed.

Wie nu als nieuwe eigenaar of huurder graag de contracten op eigen naam wil hebben, en van de post op naam van onbekende personen in de brievenbus af wil, merkt snel, dat dit alleen door de persoon veranderd kan worden die de verzorgingscontracten heeft afgesloten. Is deze persoon niet meer te vinden, of zelfs overleden, blijft alles zoals het is.

Hoewel de groene verzekeringskaart in Europa sinds tientallen jaren is afgeschaft, is hij hier in Spanje voor de in het Europese buitenland aangemelde voertuigen nog steeds verplicht. Wie de groene kaart bij een controle niet kan laten zien, loopt gevaar, dat hij de auto ter plekke moet laten staan tot hij het bezit van de groene kaart kan aantonen. Dat er veel wagens met afgelopen export-kentekens over de Spaanse wegen rollen, stoort niemand, zolang de groene kaart aanwezig is.

Bij een inbraak, al is de afstand tot het eerstvolgende politiebureau nog zo ver, merk je, dat volgens geldende regels, niet de politie naar huis komt, maar je naar het politiebureau moet om aangifte te doen.

In het betreffende pand mag ondertussen niets aangeraakt en/of veranderd worden, wat betekent dat geforceerde ramen en deuren niet gesloten mogen worden. Een wonder dat als je alleen bent, de inbrekers dit nog niet als kans gezien hebben om heerlijk ongestoord je pand volledig leeg te ruimen. **TIP**

Wie het lef heeft, op een willekeurige dag en op een willekeurig tijdstip een stroom-, telefoon-, of waterrekening te willen betalen op de bank, wordt op een aantal Spaanse banken in vorm van diverse schriftelijke en mondelinge verklaringen aan de balie duidelijk gemaakt, dat hiervoor streng voorgeschreven dagen bestaan. Op navraag welke reden er hiervoor bestaan, volgt prompt het antwoord: zo zijn de regels.

Hoewel de hoeveelheid aan regen in Barcelona niet buitengewoon groot was, melden weerstations in Catalunya toch een buitengewone tendenz: in de weken van het nieuwe jaar regende het in Barcelona op 3 van 5 dagen. Bij het meteorologische instituut Fabra, dat sinds 1914 het weer registreerd zijn maar 5 gevallen bekend waar in 2 maanden 29 keer of zelfs nog meer regen viel: dat waren de jaren 1926, 1959, 1969, 1974 en 1988. Gemiddeld vielen tussen 1970 en 2000 maar 6 dagen in Januarie, en nog eens 6 dagen in Februarie registreerbare hoeveelheden regen.

Cijfers betreffende het thema Catalaanse taal en hoeveel mensen deze taal spreken, heeft de ARENA in de afgelopen week al twee keer gepubliceerd. Nu werden concrete cijfers van het Catalaanse statistiek-instituut (Idescat) vrijgegeven, en volgens deze cijfers spreekt een dikke 25% van de bevolking, namelijk 1.718.900 mensen, geen Catalaans. Men gaat zelfs nog verder en beweerd dat 439.600 mensen de taal niet spreken noch verstaan.

Bijzonder ernstig is het in Barcelona: in de stadt zelf zijn er 421.800 mensen die het Catalaans niet gebruiken, en met de bijkomende randgemeenten zelfs meer dan 1,2 miljoen.

Aan de andere kant hebben we in Catalunya 3,6 % of 257.000 mensen, die de Spaanse taal niet verstaan of niet spreken kunnen.