Zoals zoveel dingen: hangt er vanaf…
De kosten zijn twee keer zo hoog, en de salarissen misschien 10 of 20% hoger dan in de meeste andere steden van Spanje. Als je voldoende inkomsten hebt, maakt het natuurlijk niet uit. Als je maar net rond kunt komen en geen gebruik kunt maken van al datgene wat Barcelona te bieden heeft, tja, dan is het nog maar de vraag. De Nederlanders die voor het klimaat kwamen of voor de tapas doen er dan misschien beter aan naar Andalucia te verhuizen of naar Asturias, om maar wat te noemen. Echter ook dáár geldt: je moet wél wat om handen hebben en rond kunnen komen.
De Catalaanse middenklasse geeft graag op van het feit dat hier ´calidad de vida´ is. Zó vaak dat je eraan gaat twijfelen. Meestal bedoelen ze dan de nabijheid van zee en bergen, een tweede huis in de Cerdanya of Vall d´Aran, iedere dinsdag of donderdag een potje tennissen op de club, en zondagmiddag naar een Masia in de buurt om met de vrienden calçots te eten begeleid door een stevige Priorat. En soms past Barça ook nog in dat plaatje, als het de club goed gaat…
En daar is natuurlijk allemaal niets mis mee.
Barcelona is echter meer dan Gaudi en de Rambla, meer dan de Passeig de Gracia en Barça. Het is een arbeidersstad met een zware geschiedenis, en met woonwijken van 100-200.000 mensen waar absoluut niemand boven modaal uitkomt en waarvan de toeristen de naam nog nooit hebben gehoord. Wat al die mensen daar dan doen?
Barcelona heeft altijd werk geboden als het in de rest van Spanje niet goed ging. Da´s nou net het verschil.
En daarom blijven ook wij met z´n allen hier, als het maar even kan.
Bert
Mooi analyse, Bert. De “calidad de vida” hier is inderdaad opgeblazen. Net als het nationalisme, om er ziek van te worden.
Maar, aan de andere kant dit is een stad waar -gelukkig- de Opus Dei minder macht heeft (anders dan Madrid en Sevilla), redelijke en goedkope vliegverbindigen heeft en het strand is dichtbij.
IN het voorjaar en de zomer zijn er mooie festivals zoals het Joods Filmfestival, het Montjuic-filmfestival van cine independiente, het Gracia-festival, het alternatieve weekend in Arc de Triunfo . Van die rebelse culturele dingen die je moeilijker elders in Spanje vindt.
Da's ook een reden om hier te blijven.
Ik denk niet dat het opgeblazen is als je een Catalaan bent. Zij hebben hier alles. Hun geschiedenis, hun eigen taal, ze hebben hun familie, vaak een 2e of 3e huis in de familie wat gedeeld wordt, ze hebben hun vrienden, goed klimaat. Ik weet het niet hoor maar volgens mij mag een catalaan echt wel spreken over calidad de la vida.
Zij hebben ons echt niet nodig om hier aan te twijfelen.
Gr,
Michel
Beste Michel,
Misschien drukte ik me onvoldoende duidelijk uit.
Waar ik aangaf dat de Catalaanse nadruk op ´calidad de vida´ tot twijfels leidt, bedoelde ik niet die levenskwaliteit zélf. Daarover is natuurlijk geen discussie mogelijk. Hoe gelukkig je bent hangt van zovele factoren af, en is subjectief. Onlangs las ik ergens dat de Nederlanders het gelukkigste volk van Europe zijn, en dus - gemiddeld genomen - het meest tevreden zijn met hun eigen samenleving. Dus moet ook dáár sprake zijn van ´calidad de vida´. Ondanks de files, ondanks het weer, ondanks immigratieproblematiek en ondanks een bezuinigende regering.
Waar het om gaat is dat het begrip ´calidad de vida´ in Spanje alleen wordt gebruikt door de Catalanen. En dan nog alleen door de Catalaanse middenklasse.
Dat laatste is nog begrijpelijk: levenskwaliteit hangt veel meer af van toegang tot -, dan beschikbaarheid ván levensverbeterende omstandigheden. Als je geen geld hebt om er gebruik van te maken, dan houdt het gewoon op. Een straatveger uit Santa Coloma de Gramanet zul je niet zo snel horen beweren dat hier calidad de vida is omdat én Picasso én Miro hier hebben gewoond.
Wat bijzonder is, is dat het alleen de Catalanen zijn die over calidad de vida spreken. In de rest van Spanje (waar, geloof me, héél erg veel calidad de vida is) wordt er niet over gesproken. Hoe komt het dan dat het hier wél gebeurt?
Zélf kan ik maar één verklaring aandragen: de uitspraak ´Aqui hay calidad de vida´ komt voort uit een verdedigende houding jegens het centrale gezag. En dus moet je er een ´pero,´ vóór denken. Het is een verklaring voor het bijzondere van Catalunya, zonder dat het iets zegt over Catalunya zélf.
Bert
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's